Alles ingepakt. Mijn kinderen waren op de hoogte dat ik twee weken op vakantie zou gaan, alleen. Waren trots op mij nadat mijn man, hun vader, een paar jaar geleden er ineens tussen uit ‘piepte’. Komt dan van alles op je af, maar had veel steun aan mijn kinderen en familie. Ben niet bij de pakken neer gaan zitten, tuurlijk een vreemde tijd gehad. Of er in blijven hangen of de andere weg in slaan.

Ga naar de Ardennen, niet te ver weg, maar wil graag veel ondernemen. Mij goed laten informeren, veel uitgezocht. Kwam aan. En ik voelde mij meteen ’thuis’. Ongerepte natuur. En een accommodatie. Had een goede keus gemaakt. Klein beetje luxe kon ik mij nu wel permitteren. Was geïnstalleerd. Wijntje ingeschonken. Keek uit over de vallei. Niemand, echt niemand die mij hier zou storen. Ik kwam meteen tot rust. Was naakt, voelde heerlijk, en getroffen met de weersverwachtingen voor de komende tijd. Soms tref je het.

Had heerlijk geslapen de 1e nacht. Hij met een kop koffie op de veranda. Werkelijk stil. Alleen de vogels hoorde je. Kreeg een glimlach. Keek even omhoog. Mijn man zou nu ook glimlachen dat ik hier nu was op deze prachtige plek. Naar het dorp. Moest wel even een paar boodschappen halen voor de komende dagen. Heerlijke plaatselijke dingetjes ingekocht. Rustig weer naar mijn verblijf. Moest wel even bij de receptie aan, even info halen wat er allemaal te doen is voor mij. Ben snel klaar, vriendelijk geholpen, loop naar de auto. Stopt er een motor. Zie, aan wat die aan bagage bij zich heeft, dat die een trip aan het maken is. En een mooie motor ook nog eens. Een Harley, vind die machines prachtig te zien. Zie het nu pas. Kan niet waar zijn. Hij deed zijn helm af, toen wist ik het zeker. Hij heeft nog niet door dat ik, nu leunend tegen mijn auto, hem aankijk. “Jij hebt werkelijk een mooie motor jongeman”. Zie hem zich langzaam omdraaien. Hij herkent mijn stem. “Nee, echt, Mies”. Han woont bij mij in de straat, toch een soort buurman. Zijn blik, verbaasd, mij hier te treffen, is wederzijds hoor. “Maar, dan verblijf jij hier ergens, toch”? “Ja, heb een huisje geboekt”. “Nou, hoe kan het, dit is mijn eerste stop, wil hier vragen of ze plek hebben voor minimaal 3 dagen”. Ik schakel heel snel. “Joh, wacht even, moet even wat regelen”. Loop snel richting de receptie. Leg het verhaal uit. Het is geen probleem als ik iemand als logé uitnodig. Loop naar Han. “Geregeld, je hebt een accommodatie”. Hij mij verbaasd aankijkend. “Gekkie, dat kan ik zelf wel regelen hoor”. Hij denkt dat ik iets voor hem heb kunnen regelen. “Han, ik heb ruimte genoeg, en het mag”. ‘je kan bij mij verblijven”. “Is geen probleem”.”Ohh”. “Echt, dat kan ik waarderen”.
‘Nou, ik wacht even, dan rijd je achter mij aan”.

Ik parkeer mijn auto, Han de motor. Ik breng mijn spullen naar binnen. Han de zijne.
Zie het zweet van zijn kop gutsen. “Moet je zelf weten, maar neem anders een frisse douche, zie ik je daarna buiten“. “Graag, tot zo”.
“Nou, Han loopt de veranda op, wat een prachtplek”. Hij gaat naar de leuning, leunt er op, neemt de omgeving in zich op. Het is muisstil. En, ik kijk naar hem, eventjes maar. Voor het fatsoen wel iets aangetrokken, beetje vreemd als hij mij naakt hier zou zien zitten.
“Mies, Han gaat in de ruime loungebank zitten, dit is werkelijk een pracht plek”. “Ben jou echt dankbaar dat je mij zomaar een plek aanbiedt, waardeer ik echt, proost”. Had voor mijzelf een fijn likeurtje ingeschonken, Han had ik een biertje klaar gezet. “Ohhh, dit smaakt toch anders hier hoor”. Weet wat hij bedoeld. De omgeving, de stilte, eigenlijk alles.

Leg heel even mijn hand op zijn arm. “Graag gedaan, en vind het eigenlijk ook wel leuk iemand op bezoek te hebben, ging ik niet van uit”. Kijken beiden van ons af. Ben blij dat hij niet zo’n druk typetje is, ken hem al, maar toch. had ik niet een bepaalde, leuke klik met Han, dan niet eens gezegd om bij mij te verblijven.
“Jij nog”? “Ja lekker”. Hij is attent, kan ik waarderen, krijg het glas aangereikt. “Thanks, op ons en deze prachtige plek”. De avond verloopt rustig, prettig.
“Han, na deze ga ik slapen hoor, wil morgen iets ondernemen”. “Nou, je bent mij net voor, wilde ook wel graag richting mijn bedje”.
Gaan maar eens opruimen. Staan, nog een klein beetje in ons glas, tegen de leuning. Kijken richting de horizon. Stoot Han aan. Hij moet zich vastpakken aan de leuning, was iets te onbenullig. “Ohh sorry, dat was niet de bedoeling”. Pak zijn hand. Trek Han weer naar mij toe. Staan recht tegenover elkaar.
We kijken elkaar aan. “Truste, en geef hem spontaan een kus, slaap lekker”. “Jij ook, zie je morgen”.
Lig in bed. kan niet slapen. Ik bespeur iets in mij. Lang niet gedaan. Trek mijn benen op. Streel mijn, enigszins, natte poes. Sluit mijn ogen. Ga naar mijn klitje. Maak cirkeltjes. Zie Han voor mij. Met een stijve. Trek hem af. Vinger mij steeds sneller. Hemels, ik geef een gil, ik schrik van mijzelf, kom heftig klaar.
Voelt echt fijn. Lang geleden. Kom weer bij. Mies, doe eens normaal, zeg ik tegen mij zelf. Maar val met een fijne glimlach in slaap.